Siglufjörður er að mestu umkringdur 600 til 900 metra háum fjöllum en er þó opinn til norðurs. Hvanneyrarskál skilur að Hvanneyrarhnjúk
og Hafnarhyrnu í suðri. Botn skálarinnar liggur í um 200 metra hæð yfir sjó.
Hvanneyrarskál var fræg á síldarárunum sem sérstakur unaðsstaður elskenda.
Að ganga upp í Hvanneyrarsál er tiltölulega auðvelt og ættu allir sem koma til Siglufjarðar að gera sér ferð þangað upp. Við
snjóflóðavarnagarðana má finna vegslóða sem hægt er að ganga eftir upp í skálina.
Hefur skapast sú hefð hér í bæ að setja lýsingu á Hvanneyrarskálarbrún og ártalið í hlíðina fyrir
neðan fyrir hver jól og um áramótin birtist svo nýja ártalið þegar klukkan slær tólf. Allt hófst þetta þegar
starfsmenn SR Síldarverksmiðju ríkisins fóru með kynda í Hvanneyrarskálarbrún um áramótin árið 1947. Fjöldi kyndla sem
bornir voru upp í skálina miðaðist við ártalið hverju sinni. Árið 1952 tóku nokkrir unglingsdrengir sig til og ákváðu að
búa til ártal með olíubornum kyndlum í hlíðinni undir Hvanneyrarskálinni. Komu þeir kyndlunum fyrir á gamlársdag og kveiktu svo
á þeim um miðnætti, þá birtist ártalið 1953. Héldu þeir þessu áfram til ársins 1959. Í kringum árið
1960 var raflýsingu komið fyrir í stað kyndlanna.
