Örlygur og einangrararnir

Fyrir helgina hitti ég Örlyg á Síldarminjasafni Íslands þar sem hann var að setja svokallaða "einangrara" á ljósastaurana sem eru við Síldarminjasafnið. Ég var nú eitthvað að vandræðast með nafnið á þessum græjum sem hann var að braza við að koma á staurana og var kominn með fyrirsögnina "Örlygur föndrar við keramik-kúlurnar" . En ég náði að leita mér upplýsinga hjá ansi hreint fróðum manni í sambandi við rafmagn (líklega gerast þeir ekki fróðari) og fékk þá uppgefið að þetta væru kallaðir "einangrarar" þannig að fyrirsögnin um "Örlyg og keramik-kúlu föndrið" var þá sjálfkrafa úr sögunni.

 

Einangrararnir héldu raflínum uppi hér áður fyrr, og gera sjálfsagt enn einhversstaðar.

 

Örlyg vantar 2 svona stykki í viðbót þannig að ef einhver á svona í fórum sínum þá væri kærkomið að koma þeim á safnið til Örlygs.

 

Skammt frá staurunum sem Örlygur var að vinna við er kominn lítil skúrbygging þar sem hún Kolbrún er að sýna og selja prjónavörurnar sínar. Sem að sjálfsögðu eru alveg hreint ljómandi fallegar allar og vonandi kíkja sem flestir við hjá henni.

 

Hér er Örlygur byrjaður að bora fyrir nýju einangrunurum. (Úff, ef maður á ekki eftir að fá skömm í hattinn fyrir vitlausa fallbeygingu á þessu orði þá veit ég ekki hvað. Af hverju í ósköpunum kölluðu þeir þetta ekki bara "keramik-kúlur" hér áður fyrr?).

 

Logi að rétta Örlygi einangraran.

 

Svo er einangrarinn skrúfaður í.

 

Og allt klárt. Örlygur sæll og glaður og allt nákvæmlega eins og þetta á að vera.

 

Hér er svo Kolbrún í prjónavörukofanum.

 

Logi og Úlfrún að skoða.