Gagnárás á vargfuglinn

Þeir sem átt hafa leið um hafnarsvæðið á Siglufirði, nánar tiltekið Togarabryggjuna og nágrenni hafa margir hverjir „hrokkið í kút“ 

En þar myndast háværir hvellir annað slagið frá vopni sem beitt er gegn vargfuglinum ¹⁾ sem hefur orðið þeim sem hafa fiskafurðir undir höndum á svæðinu heitt í hamsi.

Talsverð aukning hefur undanfarið orðið á þeirri fuglamergð sem þar sækist eftir æti.

Nú hefur hafa hafnarverðirnir sett upp hávaðasama „fallbyssu“ sem haft hefur góðan árangur í baráttunni gegn vargfuglinum, en þegar sksiglo.is átt þar leið um í dag, var ekki fugl að sjá á Togarabryggjunni.
Sennilega þarf þó væntanlega að hafa aðra byssu einnig á Bátabryggjunni, en þar voru nokkrir fuglar á sveimi yfir fiskkörunum sem verið var að landa í þar.

Ofannefndur  búnaður  er knúinn propangasi og er sjálfvirkur, smá gasleki rennur í botn hólksins og neisti sem framkvæmdur er með 3-4 mínútna millibili kveikir í gasinu með viðeigandi „fallbyssudrunum“ og betra er að vera ekki mjög nærri þegar sprengingin verður. 

Hafnarverðirnir fylgjast vel með umferð forvitins fólks sem svæði byssunnar nálgast,  svo enginn fá hjaraáfall vegna óvæntrar sprengingar.

 ¹) Engin lagaleg tilgreining mun vera til um hvaða fuglar teljast til vargfugla, en í reglugerð um meindýraeyða frá Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu, 10. mars 1989, stendur ma:
“Vargfugl (svartbakur og hrafn) telst einnig til meindýra“.  tv. lýkur.

En það fer vart á milli mála, að hettumáfurinn ætti einnig að teljast þar með, með tilliti til ágangs hans hvarvetna um landið þar sem von hans um æti er til reiðu, eins og vegna fisklöndunar og raunar all víðar.