Síðasti íbúi Bryggjuhúss Njarðar

Eitthvað var hún ráðvillt þessi dúfa þegar hún kom að heimili sínu seinnipartinn í gær.
Stórvirk vinnuvél var búin að jafna húsið við jörðu og sambýlingar hennar fluttir.



Bryggjuhúsið hefur verið griðarstaður dúfna á Siglufirði í langan tíma en nú hafa þær flutt sig um set og er búið að innrétta sérstaka svítu í syðsta safnhúsi Síldarminjasafnsins.

Það ætti ekki að væsa um dúfurnar þar og er aðstaða öll til fyrirmyndar.

Dúfan sem fréttamaður hitti í dag var þó ekki alveg búin að átta sig á aðstæðum og fékk greinilega ekki skilaboðin um að rýma ætti bryggjuhúsið.



Gömlu heimkynnin voru komin í grænan gám frá íslenska gámafélaginu.



Hún var ekki alveg að átta sig á aðstæðum.


Að lokum hóf hún sig flugs, vonandi að hún finni félaga sína á fimm stjörnu dúfnahótelinu sem staðsett er örlítið sunnar.

Dúfur eru um margt merkilegir fuglar, á heimasíðu fjölskyldu og húsdýragarðsins má finna ýmsan merkilegan fróðleik um þessa fiðruðu nágranna okkar.

Þar kemur m.a. fram að dúfnarækt er mjög þróuð víða um heim og er jafnvel búið að rækta upp dúfur sem geta ekki flogið og jafnvel ekki étið hjálparlaust.

Hér á landi eru dúfur ræktaðar sem skrautdúfur og bréfdúfur.

Dúfur geta numið segulsvið jarðar á ákveðnu svæði í nefinu. Þegar þeim er sleppt fjarri sínum heimahögum þá byrja þær á því að fljúga hátt upp í loftið og fljúga í hringi. þegar þær hafa fundið út rétta stefnu þá fljúga þær beina leið heim.

Dúfur eru eina fuglategundin sem framleiðir mjólk handa afkvæmum sínum. Hún myndast í kirtlum í sarpi foreldranna og svo stingur unginn höfðinu upp í þá til að ná mjólkinni úr sarpinum.

Þá vita sjálfsagt flestir lesendur siglo.is meira um dúfur en þeir vissu í gær.

Saga dúfnanna á Siglufirði er ansi merkileg og verður henni fljótlega gerð betri skil hérna á síðunni.