Sjónmengun heitir það í dag !

Siglfirðingar hér áður fyrr höfðu ekki miklar áhyggjur af grútnum sem kom frá hinum mörgu síldarverksmiðjum og söltunarstöðunum sem voru á Siglufirði.

Þá hétu svona flekkir svipaðir þeim sem hér sést á myndinni, og þaðan af verri, bæði hvað varðar umfang og lykt. Þetta var einfaldlega nefnt GRÚTUR og lyktin Peningalykt.

Svona var þetta og þar við sat, flestir sættu sig við þetta ástand þó þykkt lag af grút settist á báta, bryggjustaura og í fjörur, og dræpi jafnvel fugla.
En fljótlega upp úr árunum 1980 var þessi grútarmengun horfin frá Síldar og loðnuverksmiðjum um landið, þar með einnig á Siglufirði. En nú síðustu árin virðist „grútur“ aftur  kominn á vettvang, vissulega ekki eins skaðvænlegur og í gamla daga, en stundum of áberandi finnst sumum.

Í gær  var þessi sjónmengun til staðar í fjörunni framan við Síldarminjasafnið, þeim stað sem flest allir ferðamenn heimsækja og ljósmynda.

Ekki gott kynningarefni fyrir ferðaþjónustuna. Þar fyrir utan eru svona flekkir oft sjáanlegir á firðinum og út með fjörum með ströndinni og víðar.

Þessir flekkir sökkva að lokum til botns og valda sennilega engum lífrænum skaða, en þegar þetta sekkur til botns í höfninni þar sem það úldnar og kemur síðar upp á yfirborð af völdum skrúfu þyts frá skipum og bátum með óþægilegri lygt í umhverfinu gegnir öðru máli.

En nú er komin ný bæjarstjórn sem án nokkurs vafa þekkir orsakir þessa vandamáls betur en flestir aðrir, það er amk. stór hluti hennar. 
Það tók síðustu bæjarstjórn og nefndir um 4 ár að ræða vandamálið.

Núverandi bæjarstjórn, ef þeir hafa vilja um taka ákvörðun, ætti að geta séð til þess að fyrirtækin 2 sem þessari mengun valda verði látin koma fyrir viðeigandi búnaði sem hreinsar þennan úrgang svo hann fari ekki í sjóinn óhreinsaður. Vilji er allt sem þarf.
(sk)