Borðaði villtan íslenskan ref á jólunum

Það er ekki á hverjum degi sem villtur íslenskur fjallarefur er snæddur á Íslandi enda seint talinn  hefðbundin íslenskur heimilismatur. Súgfirðingurinn og veiðimaðurinn, Jón Vigfús Guðjónsson, sem býr á Akureyri og starfar sem skipstjóri hjá Brim fiskeldi ehf , tók sig til og eldaði flottan refapottrétt um jólin en það hefur blundað lengi í Jóni að prófa að borða alvöru villtan íslenskan ref.

Ég bað vin minn Vigni Stefánsson að hafa mig í huga næst þegar hann felldi ref því mig langaði til að smakka hann. En það tók smá tíma að sannfæra hann um að ég væri ekki að grínast. En svo hringdi hann í mig þegar hann hafði fellt ref í Skagafirði og ég skellti mér strax á staðinn og verkaði refinn sem var á fyrsta ári og virkaði heldur rýr að  sjá. Mér fannst ég vera að flá hund svo ég frysti kvikyndið í 10 daga til að safna í mig meiri kjarki til að snæða hann. En svo rann upp góður dagur og ég tálgaði kjötið af ganglimum refsins sem var ekki mikið þegar upp var staðið. Síðan steikti ég kjötið á heitri pönnu, kryddaði með salti og pipar. Svissaði síðan lauk, sveppi og papriku saman við refinn og bjó til villibráðarsósu. Skellti þessu svo öllu út í sósuna og lét malla í 20 mín og úr varð þessi fíni refapottréttur sem smakkaðist mjög vel. Fyrsti bitinn fór frekar hægt upp í munninn því ég vissi ekkert hverju ég átti von á. En viti menn, bragðið minnti einna helst á kindagúllas. Þetta kom mér verulega á óvart og það er óhætt að mæla með íslenska refnum á matarboðið sem kreppusteik,” segir Jón Vigfús. Þrír vinir  Jóns fengu að smakka á refapottréttinum og líkaði þeim vel.

Jón segist vel vera til í að borða fleiri refi í framtíðinni séu þeir verkaðir strax. “Ef ég myndi bjóða gestum í refasteik, þá þyrfti ég eitt kvikyndi á mann en það fer eftir meðlætinu að sjálfsögðu," sagði Jón að lokum. Nú er það spurningin, skyldi íslenski refurinn vera næsta villibráðin sem boðið verður uppá á fínustu veitingarhúsum landsins?
 
Texti: Róbert Schmidt
Ljósmyndir: Jón Vigfús Guðjónsson